به نقل از «خبرآنلاین»

تحقیق جدید؛ کمبود خواب ریسک ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد

تاریخ انتشار: ۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۸۰۷۶۵

به گزارش خبرآنلاین، این موضوع برای همه ثابت‌شده است که نداشتن خواب کافی برای سلامتی مضر است. حالا دانشمندان با انجام تحقیقات جدیدی دریافته‌اند که میان خواب کمتر از شش ساعت در شب و افزایش ریسک ابتلا به دیابت نوع ۲ رابطه‌ای وجود دارد.

دیجیاتو در گزارشی نوشت: دانشمندان در این تحقیق داده‌های Biobank بریتانیا را تجزیه‌وتحلیل کرده‌اند که یک منبع جهانی برای تحقیقات بهداشتی و پزشکی محسوب می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آن‌ها اطلاعات ۲۴۷۸۶۷ بزرگسال را بررسی کرده‌اند که داده‌های سلامت آن‌ها برای بیش از یک دهه دنبال شده است. آن‌ها در این تحقیق قصد داشتند تا ارتباط بین مدت زمان خواب و دیابت نوع ۲ و اینکه آیا داشتن یک رژیم غذایی سالم اثرات کمبود خواب بر خطر دیابت را کاهش می دهد یا خیر را درک کنند.

ارتباط بین خواب و دیابت نوع ۲

در این پژوهش از شرکت‌کنندگان پرسیده شده بود که در ۲۴ ساعت چقدر می‌خوابند. همچنین، هفت تا هشت ساعت خوابیدن به‌عنوان میزان خواب نرمال در نظر گرفته شد. میزان کم‌خوابی نیز به سه دسته تقسیم شد: خفیف (شش ساعت)، متوسط (پنج ساعت) و شدید (سه تا چهار ساعت). همچنین در این تحقیق به داده‌های مربوط به رژیم غذایی شرکت‌کنندگان نیز توجه شده است.

در حدود ۳.۲ درصد از شرکت‌کنندگان در طول دوره پیگیری، مبتلا به دیابت‌ نوع‌ ۲ تشخیص داده شدند. به گفته آن‌ها هرچند عادات غذایی سالم به‌طور کلی خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را کاهش می‌دهد، اما زمانی که افراد غذای سال می‌خوردند و باز هم کمتر از شش ساعت در روز می‌خوابند، خطر ابتلا به دیابت‌ نوع ۲ در آن‌ها در مقایسه با افرادی که میزان خواب آن‌ها نرمال بوده، افزایش داشته است.

به گفته دانشمندان، پنج ساعت خواب شبانه می‌تواند خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را ۱۶ درصد افزایش دهد، درحالی که این خطر برای افرادی که سه تا چهار ساعت می‌خوابند، می‌تواند ۴۱ درصد بیشتر از افرادی باشد که هفت تا هشت ساعت می‌خوابند.

بااین‌حال دقیقاً مشخص نیست چرا افرادی که کمتر می‌خوابند ممکن است بیشتر در معرض خطر ابتلا به دیابت‌ نوع ۲ باشند. تحقیقات قبلی نشان داده است که نشانگرهای التهابی و اسیدهای چرب آزاد در افراد دارای کمبود خواب افزایش پیدا می‌کند که این امر حساسیت به انسولین را مختل می‌کند و منجر به مقاومت نسبت به انسولین می‌شود. این بدان معناست که بدن برای استفاده صحیح از انسولین برای تنظیم سطح گلوکز خون تلاش می‌کند و بنابراین خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را افزایش می‌دهد.

۴۷۲۳۶

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1898672

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: دیابت خواب سلامت خانواده ابتلا به دیابت نوع ۲ خطر ابتلا به دیابت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۸۰۷۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

این علائم هشداردهنده ابتلا به سندروم روده تحریک پذیر است

آفتاب‌‌نیوز :

امیرحسین حسینی فوق تخصص گوارش و کبد کودکان و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در برنامه شبکه سلامت سیما در خصوص سندروم روده تحریک پذیر در کودکان به گفتگو پرداخت.

حسینی گفت: سندروم روده تحریک پذیر در دسته بیماری‌های عملکردی قرار دارد، بیماری‌های عملکردی یک بیماری خاص و خطرناک نیستند و علت مشخص و خاصی برای آن‌ها تعریف نشده است، به همین دلیل به این نوع بیماری‌ها که احتمال و دلایل متعددی برای بروز آن‌ها مطرح می‌شود، «نشانگان یا سندروم» می‌گوییم.

کارشناس برنامه در مورد سندروم روده تحریک پذیر (IBS) گفت: از علامت‌های اصلی این سندروم، درد شکمی همراه با اسهال و یبوست است که باید حداقل به مدت ۴ روز در ماه، در فرد وجود داشته باشد. این درد‌ها معمولاً با تغییر قوام و تعداد دفعات مدفوع همراه است البته این در صورتی است که بیماری‌های دیگری در کنار این بیماری وجود نداشته باشد.

وی افزود: اگر در کنار علائم سندروم روده تحریک پذیر، علائم خطر دیگری مانند اینکه رشد کودک خوب نباشد، دفع مدفوع همراه با خون یا بلغم باشد و یا کودک استفراغ‌های مکرر حاوی صفرا داشته باشد، کودک را باید سریعاً به پزشک رساند، زیرا این علائم در سندروم روده تحریک پذیر وجود ندارد و تشخیص بیماری دیگری خواهد بود.

این فوق تخصص گوارش کودکان یادآوری کرد: زمینه ابتلاء افراد خانواده، به هم ریختگی میکروب‌های روده و افرادی که نسبت به درد حساسیت زیادی دارند، از جمله عوامل تاثیر گذار در بروز این بیماری هستند.

حسینی گفت: سن شیوع این بیماری ۶ تا ۱۸ سال است، اما گاهی این علائم در نوزادان دقایقی قبل از دفع مدفوع به شکل دل پیچه و درد دیده می‌شود که در واقع نوعی سیر تکاملی در نوزاد محسوب می‌شود. در بعضی از نوزادان نیز حالت کولیک داریم که در طیف درد‌های عملکردی قرار می‌گیرد و بیماری خاصی نیست نکته قابل اهمیت این است که این تشخیص‌ها حتما باید توسط پزشک متخصص صورت گیرد.

کارشناس برنامه در پاسخ به این سوال که اولین قدم در تشخیص این بیماری چیست، گفت: قبل از تشخیص قطعی، اولین قدم بررسی بیماری سلیاک (حساسیت به گندم)، دفع خون مخفی در مدفوع و انجام آزمایشات اولیه خون است. قابل ذکر است که در تشخیص این بیماری به انجام سونوگرافی هیچ نیازی نیست.

حسینی افزود: در برهه‌های زمانی که استرس وجود دارد، مانند قبل از شروع قاعدگی، بعد از ابتلا به یک سری از عفونت‌های حاد گوارشی میکروبی و یا ویروسی، فرد ممکن است به علائم سندروم روده تحریک پذیر دچار شود، که به آن سندروم روده تحریک پذیر بعد از ابتلا به بیماری گفته میشود.

وی تأکید کرد: رژیم‌های غذایی صنعتی و فرآوری شده، مانند آب میوه‌های صنعتی، غذا‌های فست فود، کنسرو‌ها و...، موادی را در روده تولید میکنند که به گاز بیشتر در روده منجر میشود و درد شکمی را بیشتر میکند، بنابراین حذف مواد غذایی صنعتی نقش مهمی در کاهش علایم دارد. 

کارشناس برنامه در پاسخ به این سوال که آیا سندروم روده تحریک پذیر تنها درمان دارویی دارد؟ گفت: کنترل این بیماری راحت نیست، بعد از عوامل تغذیه ای، استرس و علائم مربوط به روان، نقش مهمی در شعله ور شدن این سندروم دارد علاوه براین جلسات روانشناسی (CBT) در کاهش علائم و کاهش میزان مصرف داروها، نقش مهمی دارد.

عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی گفت: وقتی صحبت از بیماری‌های عملکردی به میان می‌آید، نقش اصلی اطمینان بخشی پزشک به خانواده است، کم کردن استرس و صحبت‌های پزشک، نقش بسیار مهمی در درمان دارد.

منبع: خبرگزاری ایسنا